Ieder project is maatwerk en daarom uniek. De recente transformatie van Centre Céramique te Maastricht echter is om meerdere redenen bijzonder te noemen. In bouwteamverband met Laudy Bouw & Ontwikkeling als hoofdaannemer heeft het team van Gepla BV de afgelopen maanden hard gewerkt aan een metamorfose van dit iconische gebouw, ontworpen door niemand minder dan architect Jo Coenen.

Iconisch

De huiskamer van Maastricht, zo wordt het ook wel genoemd. Al 20 jaar is het voor zowel Maastrichtenaren als voor toeristen een veel bezochte plek. Maar liefst 400.000 bezoekers per jaar komen er studeren, lezen, ontmoeten en genieten van kunst en cultuur. In architectonisch opzicht kent het gebouw landelijk aanzien en ondanks dat het pas 20 jaar oud is, wordt het nu dus toch ingrijpend gerenoveerd. Vanzelfsprekend in samenwerking met en onder toeziend oog van architect Jo Coenen.

“Er zijn meerdere redenen waarom besloten is om het gebouw te renoveren”, vertelt Erich Hacken, hoofduitvoerder van Laudy Bouw & Ontwikkeling. “Allereerst kent ieder tijdsbeeld haar eigen stijl en heeft een gebouw, net als wijzelf, ook op zijn tijd een nieuw jasje nodig. Daarnaast is de functie van een bibliotheek de afgelopen twee decennia aanzienlijk veranderd. Het hard copy boek maakt meer en meer plaats voor digitale alternatieven. Hierdoor is er steeds minder ruimte nodig voor opslag van fysieke boeken. De belangrijkste reden voor de renovatie echter is het feit dat het gebouw een aantal nieuwe functies krijgt, waarvan de belangrijkste het huisvesten van muziekschool Kumulus is.” 

Controversen

“Dat laatste is bouwkundig best een uitdaging”, vult Norbert Dieteren, commercieel directeur van Gepla BV, aan. “Je combineert namelijk twee controversen. Enerzijds een bibliotheek en expositieruimte waarbij stilte essentieel is. Anderzijds een muziekschool, in alle opzichten geënt op het produceren van geluid. Dat vraagt uit akoestisch oogpunt behoorlijk wat innovatie en creativiteit. Zo hebben we veel doos-in-doos gebouwd, waarmee met behulp van gipsmassa feitelijk een soort bunkers worden gecreëerd. Ook vind je hier glazen wanden van maar liefst 20mm + 16mm dik en stalen deuren van Merfort van niet minder dan 260 kg per stuk.”

Er zijn gesegmenteerde mdf-panelen aangebracht en onder specifieke hoeken geplaatst, waardoor geluid wordt geabsorbeerd en op de juiste manier wordt teruggekaatst. “Samen met de architect zijn we tot deze en andere oplossingen gekomen, waarbij naast onze kennis en kunde op het gebied van akoestiek ook ervaringen zijn meegenomen die eerder zijn opgedaan bij de muziekschool van Amsterdam (tevens ontworpen door Jo Coenen).”

“Een andere ingrijpende verandering is het aanbrengen van een roltrap”, vervolgt Erich Hacken. “Je komt daarmee aan de ziel van een gebouw, zo’n roltrap heeft een enorme constructieve impact. Bijkomende uitdaging was dat het gebouw gedurende de gehele verbouwing toegankelijk is gebleven voor publiek. Weliswaar gefaseerd per verdieping, maar dat heeft een aanzienlijke impact op de werkzaamheden. De coronamaatregelen in het kader van afstand houden en hygiëne kwamen daar ook nog eens bij, maar uiteindelijk is alles prima verlopen.”

Duurzaam

“Aan de buitenkant van het gebouw zie je niet hoe omvangrijk de renovatiewerkzaamheden zijn”, vervolgt Norbert. “Dat geldt overigens ook voor de binnenkant. De visie van de architect luidde dat er verbouwd moest worden, maar dat er na oplevering vrijwel niet te zien mag zijn dat er verbouwd is. Vertrouwde kleurstellingen en materialen komen dan ook terug en alles wordt verbouwd in lijn van het basisontwerp. Daarnaast zijn zo veel mogelijk materialen hergebruikt. Denk aan kozijnen en deuren, maar zelfs een 6 ton wegende glazen trap heeft een tweede leven gekregen en is teruggeplaatst”.

Communicatie

Communicatie is in dit soort projecten het sleutelwoord, zo luidt de overtuiging van beiden heren. “Zowel intern, als extern. Bij een publiek gebouw op een drukke locatie midden in het centrum is het van essentieel belang dat je omwonenden en andere belanghebbenden goed op de hoogte houdt tijdens het project. Ook moeten gebruikers (bezoekers en huurders) van het gebouw weten waar ze aan toe zijn en is het belangrijk dat bij alle medewerkers van onderaannemers die meebouwen de neuzen dezelfde kant op staan”, aldus Erich Hacken. 

“We werken regelmatig samen met Gepla en dat bevalt goed. Aan de voorkant probeer je om een bouwteam samen te stellen van bedrijven die dezelfde taal spreken. In het kader van Social Return maken we daarnaast gebruik van de schoonmaakdiensten van Balanz Facilitair en zijn er diverse medewerkers geweest die werkervaring hebben kunnen opdoen op dit project. We hebben een gezamenlijk doel, alleen zijn we niets. Elk project heeft zijn eigen uitdagingen, maar dat is onderdeel van de bouw. Belangrijk is dat je flexibel bent naar elkaar toe en meedenkt waar mogelijk. De deadline nadert en dan kan het volledige gebouw weer in gebruik worden genomen. Met een nieuw jasje dat zit als gegoten, daar zijn we van overtuigd.”